Krzysztof Skórzyński "Świat na głowie. Rozmowy z ojcami o największym wyzwaniu życia"

 

Aktor, muzycy, gwiazda internetu, bokser. Każdy z nich osiągnął sukces, każdy ma swoją historię, każdy z nich jest tatą.

Co narodziny dziecka zmieniają w życiu? Kiedy mężczyzna zaczyna się czuć ojcem? Jak przeżywać ojcostwo, nie zatracając siebie? Dlaczego tacierzyństwo nadal nie jest traktowane na równi z macierzyństwem? Jak sprostać nowej roli?

O największej przygodzie i wyzwaniu życia z Krzysztofem Skórzyńskim rozmawiają: Michał Koterski, Bartek Królik, Adam Nowak, Cezary „Cezik” Nowak oraz Przemysław Saleta.

Krzysztof Skórzyński – tata Antka, Helenki i Marysi, mąż Ani, dziennikarz TVN.

Krzysztof Skórzyński rozmawia z Bartkiem Królikiem, Michałem Koterskim, Adamem Nowakiem, Cezarym Nowakiem i Przemysławem Saletą o byciu ojcem. Pięciu różnych mężczyzn, pięć różnych opowieści.

Jestem bardzo zaskoczona rozmową z Miśkiem Koterskim. Wydawało mi się, że będzie taka do pośmiania, a tu zaskoczenie. Poznałam Miśka Koterskiego z innej strony. Opowiedział nie tylko o tym, jak został ojcem, ale także o swoim uzależnieniu, o relacjach z ojcem. Wzruszyło mnie to. Nie spodziewałam się po nim takiej szczerości i powagi. Miałam w oczach łzy, gdy mówił o rocznicach swojej trzeźwości. 

Nieco rozczarowała mnie za to rozmowa z Bartkiem Królikiem. Najbardziej na nią liczyłam, a mam wrażenie, że zabrakło w niej duszy. Nie wzbudziła we mnie większych emocji. I żeby było jasne, Bartek Królik mówił z wielkim szacunkiem zarówno o swojej żonie, jak i o dzieciach, ale za mało było dla mnie Jagódki w tej opowieści.

Kompletnie nie pamiętam rozmowy z Cezikiem, czyli Cezarym Nowakiem. Nie było w niej nic, co by przykuło moją uwagę. Nie zrozumcie mnie źle, nie uważam, że Cezik jest złym ojcem czy nieciekawym człowiekiem, nic z tych rzeczy. Tylko miałam wrażenie, że ten wywiad był trochę o wszystkim i o niczym.

Wisienką na torcie była za to dla mnie rozmowa z Adamem Nowakiem. Biła z niej taka dojrzałość. Niby mówił on, że jest trudnym ojcem, ale uważam, że dał swoim dzieciom na drogę życia niezwykły dar. Był ojcem wspierającym, który dawał dzieciom przestrzeń i pole do rozwoju pasji. Podziwiam go za nakłanianie dzieci do nauki jazdy samochodem, rowerem i pływania. Argumenty za tym przemówiły nawet do mnie.

Zaskoczyła mnie rozmowa z Przemysławem Saletą, jego również poznałam z innej strony. Niby nie mówi o uczuciach, ale one biły z każdego słowa o córkach. Ściskało mnie za gardło, kiedy czytałam o tym, co działo się, gdy oddał nerkę córce.

Każdy z panów mówi o tym, jak bycie rodzicem ich zmieniło, czego nauczyło. Cieszę się, że ta książka u mnie trochę odleżała. Wcześniej bym jej nie doceniła. Jednym okiem by wpadła, drugim wypadła. Teraz zostanie w mojej pamięci na długo. Refleksyjna, godna uwagi pozycja. Pokazuje, jak mężczyźni odnajdują się w roli ojca. Do tej pory czytałam książki o rodzicielstwie z perspektywy kobiety. Tu dostałam zupełnie inne spojrzenie na ten temat. Każdy z tych ojców jest wyjątkowy na swój sposób. 

To książka, której lektura może być ciekawym doświadczeniem dla mężczyzn. Nic nie jest w stanie przygotować człowieka na pojawienie się dziecka, ale czytanie o cudzych przejściach może dać pewne wskazówki dla przyszłych ojców. Zwłaszcza rozmowa z Adamem Nowakiem.