Przedpremierowo! Ryszard Ćwirlej "Niebiańskie osiedle"

 

Chcesz znaleźć spokój i ciszę? Chcesz w tym zwariowanym świecie trafić do wymarzonego miejsca, w którym otoczą cię życzliwość, miłość i ciepło płynące wprost z serca? Każdy ma prawo do zasłużonego odpoczynku po ciężkiej pracy. Ty również możesz mieć to wszystko na wyciągnięcie ręki. Niebiańskie Osiedle czeka na ciebie.

Czy można sprzedawać miejsca w niebie? Czy ktoś skorzysta z takiej oferty? Ile to kosztuje? Czy to uczciwe? Moralne?

To był bardzo lekki kryminał. Owszem, są zwłoki, ale książka nie ocieka krwią, choć zaczyna się z przytupem. I wzruszeniem.

Na plus muszę zaliczyć to, w jaki sposób autor opisał naszą rzeczywistość. Czasem nieco w krzywym zwierciadle, ale w punkt. Przy książce można się pośmiać, lecz daje też do myślenia. Nie mogę nie przyznać mu racji w kilku kwestiach. Jak choćby odnośnie tego, jakie imię będzie niedługo najrzadziej nadawane w Polsce.

Uwielbiam babcię Matyldę. Chciałabym, żeby mnie adoptowała. Jej tekst o chmurkach rządzi. Popłakałam się przy nim ze śmiechu. Przy niej nic by mi nie groziło. Pozostali bohaterowie nieco bledną w jej blasku, ale nie mogę powiedzieć, że są źle wykreowani. Każdy z nich zapada w pamięć, to nie są wydmuszki z papieru. Marcin ma ogromny potencjał i jestem ciekawa tego, jak się rozwinie na przestrzeni kolejnych tomów. Za to dostawałam niemal cukrzycy, gdy pojawiała się Dżesika, tak słodko było.

Autor nie boi się poruszać niewygodnych tematów i chwała mu za to. Wiem, że wiele osób może nie zgodzić się z tym, co napisał, z jego poglądami, ale ja je w pełni popieram.

To dobre rozpoczęcie cyklu, który ma ogromny potencjał. Jak już wspomniałam, niektóre rzeczy są odbite w krzywym zwierciadle, ale moim zdaniem przez to jeszcze bardziej wybrzmiewają. Jestem bardzo ciekawa tego, co autor ma mi jeszcze do zaoferowania.

Premiera książki odbędzie się już jutro!

Za egzemplarz recenzencki
dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.