Tomasz Pospieszny "Radowa księżniczka. Historia Ireny Joliot-Curie"

Albert Einstein, wygłaszając mowę ku pamięci Marii, powiedział:
Pani Curie była bardzo szczęśliwa, widząc, że dzieło jej życia prowadzi dalej jej córka Irena Curie, która dorównuje swojej matce uzdolnieniami i twórczością naukową.I tak też było - życie wielkiej Marii Skłodowskiej-Curie zgasło w momencie, gdy świat rozpaliło odkrycie jej córki.

Irena Joliot-Curie była starszą córką Marii i Piotra Curie. Miała dziewięć lat, gdy zmarł jej ojciec. W wieku siedemnastu lat pojechała z matką na front I wojny światowej, gdzie pomagała w ratowaniu życia żołnierzy. W dorosłym życiu poszła w ślady rodziców. Wraz z mężem odkryła neutron i pierwszą cząstkę antymaterii - pozyton. Była o krok od przełomowego odkrycia rozszczepienia jądra atomowego. Została drugą kobietą, która otrzymała Nagrodę Nobla z dziedziny chemii. Doceniono ją za odkrycie sztucznej promieniotwórczości. Choć była uznana w środowisku naukowym, wiele osób nie wie o niej zbyt wiele. Tomasz Pospieszny postanowił więc przedstawić nam jej sylwetkę.

Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy podczas lektury, to dość mocno zarysowana w życiu córki obecność jej znanej matki. Dopóki ta żyła, córka działała w jej cieniu. Starała się, by być równie dobrym naukowcem jak ona. Irena w wielu aspektach przypominała Marię. Nawet jej małżeństwo przypominało związek rodziców.

Książka została napisana w bardzo przystępny sposób. Sporo tu listów napisanych przez Irenę oraz jej bliskich. Dzięki temu możemy jeszcze lepiej wczuć się w opowiadaną przez autora historię. Irena była skrytym człowiekiem. Dopóki w jej życiu nie pojawił się przyszły mąż, Fryderyk, była skupiona na nauce. Potem dzieliła swój czas między pracę i rodzinę.

Autor stara się przybliżyć nam rozwój jej kariery, ale także pokazuje, jakim człowiekiem była Irena. Odpowiada na pytania, co w życiu liczyło się dla niej najbardziej, jak wyglądały jej relacje z bliskimi. Jedyną trudność, jaką czytelnicy mogą spotkać w tej książce, mogą stanowić opisy eksperymentów przeprowadzonych przez Irenę i Fryderyka. To trochę mnie przerosło, nie jestem ścisłowcem, ale nie uważam, że to coś złego. 

To publikacja nie tylko dla pasjonatów nauk ścisłych, ale również dla wszystkich czytelników, którzy chcą przekonać się, jak wyglądało życie Ireny Joliot-Curie. 

Tomasz Pospieszny

Radowa księżniczka. Historia Ireny Joliot-Curie

Wydawnictwo Novae Res

Gdynia 2017

Za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego

dziękuję Wydawnictwu Novae Res.