Poniedziałki ze zbrodnią w tle: #51 Magdalena Graczyk "Trójkąty sprawiedliwości"

Wiem, że miała pojawić się dziś inna książka, ale musiałam nieco zmienić swoje plany. Pozwólcie, że opowiem Wam o Trójkątach sprawiedliwości Magdaleny Graczyk.

Nina Goldberg ma już dość tego, że mąż prowadzi podwójne życie. Chce całemu światu oznajmić, jaki właściwie jest Tomasz Goldberg, człowiek o złotym sercu, który jest współwłaścicielem prywatnej Kliniki Chirurgii Plastycznej. Gdy dochodzi do wstrząsającego morderstwa kochanków, Maksymilian Wilk i Adam Mazur starają się wyjaśnić kto i dlaczego pozbawił ich życia. Nie jest to wcale takie proste. Morderca co prawda pozostawia po sobie ślady, lecz wprowadzają one więcej zamętu i sprowadzają śledztwo na niewłaściwe tory. Czy uda im się w końcu odnaleźć sprawcę?

Książka liczy sobie niecałe 200 stron, ale przebrnięcie przez nią było bardzo trudne. Za dużo tu niewiadomych. Nie wszystkie kwestie zostały wyjaśnione, a sama zbrodnia została zepchnięta na całkowicie boczny tor. W sumie nie wiem, w jaki sposób działał morderca. Jego działania też nie są dla mnie jasne. Zagadka zagadką, ale wypadałoby ją na końcu jakoś sensownie rozwiązać. Zakończenie jest zaskakujące, ale nie jestem w stanie tego nigdzie przyszyć czy przyłatać.

Bohaterowie nie zapadają w pamięć, niczym się nie wyróżniają z tłumu. Mało tego, dialogi, jakie ze sobą prowadzą, są tak sztuczne, że aż biją po oczach. Ci ludzie zachowywali się jak nie z tego świata. Na dodatek śledczy zachowują się nieco tak, jakby urwali się z choinki. Sposób, w jaki prowadzą śledztwo, jest co najmniej dziwny. Nie doszukałam się w nim żadnej logiki. Kilka razy na głos zastanawiałam się "jak to?". 

Nie umiem nikomu polecić tej książki. Pomysł na nią był, a i owszem, lecz nie został wykorzystany. Całkowicie zmarnowany potencjał. 

Magdalena Graczyk

Trójkąty sprawiedliwości

Wydawnictwo Novae Res

Gdynia 2016

Za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Wydawnictwu Novae Res.