Christopher W. Gortner "Sekret Tudorów. Kroniki nadwornego szpiega Elżbiety I"

"Rozpoczęło się to od podróży, jak wszystko, co ważne w życiu"

Gdyby ktoś kazał mi jednym słowem opisać tę książkę, byłoby to zapewne "zaskoczenie". Zabierając się do lektury, myślałam, że przeczytam, w której Elżbieta I będzie grała pierwsze skrzypce, a reszta będzie działa się wokół niej. Zresztą, nawet mogłaby to sugerować okładka. Szpieg jest w tle, członkini królewskiej rodziny widnieje na głównym planie. Nic bardziej mylnego. Spotkałam się z opinią czytelników, którzy są z tego powodu zawiedzeni. Liczyli na pikantną opowieść o Tudorach, a tu niespodzianka. Historię poznajemy z perspektywy Brendana Prescotta, podrzutka nieznanego pochodzenia, który został szpiegiem. Ciekawi co wywołało moje zaskoczenie? Uzbrójcie się w cierpliwość i cofnijcie się ze mną w czasie do XVI-wiecznej Anglii.
Mamy rok 1553. Król Edward jest śmiertelnie chory. Nie pozostało mu wiele czasu. Nie miał żony i dzieci, więc nie pozostawił po sobie dziedzica. Jego niemoc wykorzystuje książę Northumberland, który chce ożenić swojego syna Guilforda z królewską księżniczką, Jane Grey. Wydaje mu się, że umieszczenie ich na tronie i dokonanie zamachu stanu będzie proste. Nie wziął jednak pod uwagę tego, że przyrodnie siostry króla nie są tak głupie, jak mu się wydawało i nie zamierzają oddać swojego dziedzictwa w cudze ręce. To, że były kobietami, nie znaczyło, że można je pozbawić praw do korony. Maria i Elżbieta podejmują walkę z zachłannym przeciwnikiem. Gortner w magiczny sposób splata ze sobą historię oraz fikcję literacką. Niecne intrygi, kłamstwa i polityczna gra przenoszą nas do XVI-wiecznej Anglii. Dzięki narratorowi możemy brać czynny udział w niespokojnym dworskim życiu. Uprzedzę jednak, że jeżeli ktoś nie pamięta co działo się wtedy w Anglii, powinien zrobić sobie powtórkę z historii. Inaczej trudno będzie odróżnić fakty od fikcji.
Na dwór królewski, jak już pisałam, zaprasza nas Brendan Prescott. To on jest najważniejszą postacią w książce. Początkowo myślałam sobie, że wybranie fikcyjnej postaci na głównego bohatera powieści historycznej jest pomyłką, ale czekało mnie zaskoczenie. Ogromne zaskoczenie. Nie, nie zdziwiło mnie to, że na dworze królewskim był szpieg. W tamtych czasach nie było Internetu i pudelków.pl, z których można się dowiedzieć co nad Tamizą piszczy. Podróż też stanowiła nie lada wyzwanie. O dostarczeniu poczty już nie mówiąc. Potrzebni więc byli szpiedzy. Zaskoczyła mnie prawda o pochodzeniu Brendana. Nie powiem Wam kim był, ale mogę zapewnić, że nie domyślilibyście się tego.
Co prawda w powieściach historycznych zdecydowanie wolę, gdy więcej jest prawdy, niż fikcji, to i tak sięgnę po kolejną powieść pana Gortnera. Bywały chwile, że chciałam odłożyć książkę, bo nadmiar literackiej fantazji mnie przytłoczył, ale cieszę się, że przeczytałam ją do końca. Chociaż uważam, że Ostatnia królowa jego autorstwa była zdecydowania ciekawsza, ze spokojem mogę polecić fanom książek z historią w tle Sekret Tudorów.

Christopher W. Gortner

Sekret Tudorów. Kroniki nadwornego szpiega Elżbiety I

Wydawnictwo Książnica

Zobacz więcej >

Udostępnij ten post